Bijzondere ontmoeting met de Oostenrijkse

De Oostenrijkse ontmoetten we in het zwembad, daar lag ze namelijk al lezend uren in, hangend met haar E book op de rand of staande met haar Thaise lesboek in de hand.

Een interessante vrouw, ergens in de 50. Ze had haar huis verkocht en liet haar land achter, omdat ze er niet echt de aard meer had en niets achterliet volgens haar zeggen. Haar man was overleden en ze had geen kinderen. Haar pleegouders had ze nog wel dagelijks contact mee, maar zelfs op haar werk had ze niet verteld dat ze niet terug zou komen.

Ze leefde al 3 maanden in Panisara Resort, Hua Hin en ging 1 april naar een gemeubileerd appartement voor een jaar. Ze wilde ervaren of ze voorgoed in Thailand wilde blijven of dat ze verder zou trekken. Als je haar sprak leek het of ze totaal geen banden meer met iets of iemand, behalve haar pleegouders, had.

Ze had een zwaar leven gehad en na al haar pijnlijke verhalen en diepgaande gesprekken die we deelden, kan ik me voorstellen wat en hoe ze het doet.

Soms zijn plekken te pijnlijk om te blijven en zoek je een beter (t)huis.